Οι 10 Εντολές των Γραφικών Τεχνών

 

6. Τίμα τους συνδέσμους των ειδώλων σου

Όταν εισάγουμε διάφορους τύπους αρχείων μέσα στο έγγραφό μας, είτε αυτό είναι σε ένα σχεδιαστικό πρόγραμμα, είτε σε ένα σελιδοποιητικό, έχουμε δύο επιλογές:
Η πρώτη είναι τα αρχεία αυτά να έρθουν μέσα στο έγγραφό μας ως προεπισκόπηση τυπικής ποιότητας (ή και υψηλής) του πρωτότυπου αρχείου -αρχεία Link.
Η δεύτερη είναι να έρθουν και να ενσωματωθούν μέσα στο έγγραφό μας -αρχεία Embed.
Πρόβλημα έχουμε όταν το συγκεκριμένο έγγραφο (ανοιχτό ή κλειστό) φτάσει στο ατελιέ με ορισμένα από αυτά τα αρχεία να απουσιάζουν. Και είναι θέμα καθαρά διαχείρισης και τακτικής, δηλαδή του πόσο νοικοκυρεμένα φτιάχνει κανείς τους φακέλους των εργασιών του και διαχειρίζεται τις εργασίες του εξ αρχής.

Ας δούμε πρώτα τι προτερήματα και τι μειονεκτήματα έχει κάθε μια από τις δύο περιπτώσεις. Όταν έχουμε όλα μας τα αρχεία ως Link, τότε κάθε φορά που ένα από αυτά τα εξωτερικά αρχεία υποστεί μια διαφοροποίηση ή μια διόρθωση, αυτές αντικατοπτρίζονται άμεσα στο έγγραφό μας είτε αυτόματα, είτε αφού ενημερώσουμε εμείς τις αλλαγές. Το έγγραφό μας δεν επιβαρύνεται σε όγκο από το σύνολο των αρχείων που έχουμε εισαγάγει και έτσι είναι αρκετά ελαφρύ, με αποτέλεσμα να μην επιβαρύνουμε το δίσκο ούτε τους πόρους του συστήματος. Από την άλλη όμως, αν κάποιο αρχείο σβηστεί κατά λάθος ή μετακινηθεί ή αλλάξει όνομα, τότε έχουμε πρόβλημα. Θα πρέπει να ξανασυνδέσουμε το αρχείο με το νέο όνομα ή τη νέα θέση με το είδωλό του μέσα στο έγγραφό μας. Αν όμως έχουμε χάσει ή σβήσει κατά λάθος το έγγραφο, τότε δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα πλέον.
Αν υποθέσουμε τώρα ότι όλα είναι Embed, αυτό σημαίνει πως τα αρχεία μας βρίσκονται όλα ενσωματωμένα μέσα στο έγγραφό μας. Ό,τι και να πάθουν τα εξωτερικά αρχεία, δεν μας απασχολεί, καθώς δεν θα επηρεαστεί καθόλου η εργασία μας. Επίσης, αν θέλουμε να στείλουμε κάπου το αρχείο ανοιχτό, αυτή είναι ιδανική περίπτωση γιατί θα στείλουμε ένα και μόνο αρχείο και όχι φακέλους με Linked αρχεία.
Από την άλλη, αν θέλουμε να κάνουμε κάποια αλλαγή σε μια εικόνα, θα πρέπει να ξανακάνουμε Link την εικόνα με την εξωτερική που άλλαξε και μετά πάλι Embed. Επίσης, το βάρος του αρχείου μας μεγαλώνει όσο κάνουμε Embed νέα αρχεία, με αποτέλεσμα ο δίσκος να επιβαρύνεται τόσο με τον όγκο των αρχείων που βρίσκονται σε κάποιο φάκελο όσο με τον όγκο των αρχείων που είναι μέσα στο έγγραφό μας ως embed αρχεία.
Κατά την άποψή μου, συνήθως το σενάριο με τα Linked αρχεία είναι αυτό που παρουσιάζει πρακτικά τις περισσότερες αρετές αλλά θέλει προσοχή, σχολαστικότητα, καθώς και καλή ταξινόμηση και αρχειοθέτηση των φακέλων και των εγγράφων.
Με το παραμικρό λάθος, η εργασία θα καταλήξει στο prepress με φωτογραφίες και γραμμικά που λείπουν. Και εδώ φυσικά υπάρχει έλεγχος σε πολλά στάδια για να εξακριβώσουμε αν απουσιάζει κάτι. Απαιτείται, λοιπόν καλή γνώση λοιπόν των δυνατοτήτων που έχει το πρόγραμμα που χρησιμοποιούμε. 

7. Ου μειώσεις τας εκτός χάρτου περιοχάς

Κάθε σωστά σχεδιασμένο έντυπο πρέπει να διαθέτει ξακρίσματα, δηλαδή μια ζώνη έξω από το καθαρό, η οποία οριοθετείται από μια νοητή γραμμή επί της οποίας θα πρέπει να ακουμπάνε όλα τα αντικείμενα, τα γραφικά, τα φόντα, οι φάσες, οι εικόνες και οτιδήποτε τέλος πάντων να φτάνει μέχρι και την άκρη του χαρτιού που θα κρατάει ο πελάτης στα χέρια του στο τελικό έντυπο.

Δεν νοείται λοιπόν να ξεκινήσουμε να σχεδιάζουμε κάτι αν δεν έχουμε θέσει τη διάσταση της σελίδας, δεν έχουμε βάλει τα εσωτερικά μας περιθώρια και δεν έχουμε θέσει τα ξακρίσματα. Και αυτό ισχύει είτε κάνουμε αφίσα, είτε περιοδικό, είτε μια απλή κάρτα ή ένα βιβλίο. Τα ξακρίσματα σε ένα μονόφυλλο έντυπο πρέπει να είναι και στις 4 πλευρές ενός εγγράφου, ενώ σε ένα έντυπο που δένει σε σαλόνια στο μοντάζ, αρκεί να τα έχουμε προβλέψει στις 3 περιοχές που ονομάζουμε πάνω, κάτω και έξω, γιατί «μέσα» -στην πλευρά της ράχης δηλαδή- δεν έχουμε ανάγκη να βάλουμε ξάκρισμα. Εκτός κι αν μιλάμε για περιοδικό π.χ. που θα κοπεί 4τομή και όχι 3τομή ή για ένα επιτραπέζιο σπιράλ ημερολόγιο, όπου το σύρμα, περνώντας για να δέσει τα φύλλα, θα απασχολήσει τουλάχιστον 10 χιλιοστά από την άκρη του φύλλου.
Έτσι, είναι πολύ σημαντικό, πριν στήσουμε το έγγραφό μας, να έχουμε μιλήσει με τον τυπογράφο μας και να έχουμε συμφωνήσει στις σωστές διαστάσεις του εγγράφου και κυρίως στα ξακρίσματα που θα βάλουμε. Θέλετε μια συμβουλή; Με τα νέα σχεδιαστικά και σελιδοποιητικά προγράμματα, μπορούμε να βάζουμε όσα ξακρίσματα θέλουμε. Από αυτά, κατά το κλείσιμο του αρχείου, μπορούμε να συμπεριλάβουμε μόνο όσα έχουμε ανάγκη. Κατά συνέπεια, είναι καλύτερο να έχουμε εξ αρχής περισσότερο ξακρίσματα και ας μην τα χρειαστούμε, αφού μπορούμε να τα κόψουμε κατά την εξαγωγή σε pdf, παρά να αποδειχθεί ότι έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε πιο πολύ ξάκρισμα. Ένα τυπικό ξάκρισμα μπορεί να κυμανθεί από 3 έως 5 χιλιοστά. Ας πούμε, λοιπόν, τουλάχιστον 5 για να είμαστε πάντα καλυμμένοι, έκτος από ειδικές περιπτώσεις κατά τις οποίες μπορεί να χρειαστεί παραπάνω ή λιγότερο κατά περίπτωση (π.χ. τριτομή πολυσέλιδου με καρφίτσα ή μοντάζ «τσίμα-τσίμα» πάνω σε τυπογραφικό).
Έλεγχος λοιπόν της εργασίας, πριν αποσταλεί, για ύπαρξη σωστών ξακρισμάτων και φυσικά σωστά τοποθετημένων σημείων κοπής. Ας μην ξεχνάμε ότι τα σημεία κοπής (crop marks) πρέπει να έχουν offset, δηλαδή μετατόπιση από την άκρη του χαρτιού, όσα χιλιοστά είναι και τα bleeds μας (ξακρίσματα).

8. Ουκ επιθυμήσεις έργον άνευ δοκιμίου

Πολύ συχνά, είτε για λόγους άγνοιας, είτε για λόγους οικονομίας, είτε για λόγους ταχύτητας, αποφεύγουμε να ζητάμε δοκίμιο πριν την εκτύπωση. Αυτό, σε ορισμένες περιπτώσεις που έχουμε πράγματι να κάνουμε με χαμηλού προϋπολογισμού εργασίες, είναι εν μέρει δικαιολογημένο. Πόσες φορές όμως δεν σχεδιάσαμε μια «δουλίτσα» όσο το δυνατόν πιο «οικονομική» και όταν η δουλίτσα τυπώθηκε άλλα αντ' άλλων την πατήσαμε; Το μόνο που μπορεί να μας καλύψει και να μας προστατέψει είναι ένα δοκίμιο. Αυτό είναι ο χρωματικός μας χάρτης με τον οποίο θα καταφέρουμε να φτάσουμε σωστά στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Εξάλλου, η υπογραφή του πελάτη στο δοκίμιο, contract proof, αποτελεί και νομικό πειστήριο, συμβόλαιο και αποδοχή του τελικού αποτελέσματος. Καλύπτει με λίγα λόγια όλους, αν είναι σωστό και αν είναι σωστά καλιμπραρισμένο στην έξοδο.

---

---