Οι 10 Εντολές των Γραφικών Τεχνών

 

9. Ουδέ μεγαλύτερη, ουδέ μικροτέρα η ανάλυσις

Ένα τυπικό λάθος που συναντά κανείς είναι η λανθασμένη ανάλυση που φέρουν οι εικόνες. Μια εικόνα δεν πρέπει να έχει ούτε μικρότερη, αλλά ούτε μεγαλύτερη ανάλυση από αυτήν που πρέπει να έχει. Όλα ξεκινούν από την ποιότητα του χαρτιού ή του υλικού εκτύπωσης και τη γραμμική πυκνότητα επιραστέρωσης, δηλαδή τα lpi. Ένας τύπος που μας κάνει τη ζωή πιο εύκολη είναι ότι τα ppi μιας εικόνας πρέπει να είναι 2 φορές (ή ακόμη και μόνο 1,5 φορά) τα lpi στα οποία θα τυπωθεί η εργασία μας.
Για παράδειγμα, μια εφημερίδα που θα τυπωθεί στα 90lpi χρειάζεται εικόνες στα 180ppi το πολύ. Αντίστοιχα, ένα coated χαρτί που θα τυπωθεί σε offset στα 150lpi θα χρειαστεί το πολύ 300ppi ανάλυση εικόνων.

10. Ουκ αποφύγεις την εκ της διαφάνειας αλήθειαν
Όλο και πιο συχνά, λόγω των δυνατοτήτων των σύγχρονων σχεδιαστικών και σελιδοποιητικών προγραμμάτων, παρουσιάζονται προβλήματα που πηγάζουν από την κακή και αλόγιστη χρήση της διαφάνειας και την έλλειψη διαχείρισής της. Όμως, τα πράγματα είναι πολύ απλά. Ποτέ διαφάνεια επάνω από κείμενο. Τόσο απλά!
Κι αν δεν θέλουμε ούτε τα γραμμικά μας να μετατραπούν σε bitmap, ποτέ πολύπλοκες διαφάνειες επάνω από γραμμικά.

Κάθε τεχνολογία έχει κάποια όρια και πρέπει, μαθαίνοντας τις δυνατότητες των εργαλείων που χρησιμοποιούμε, να ψηλαφίζουμε και τα τεχνολογικά όρια μιας δυνατότητας, όπως η χρήση διαφανειών σε ένα έγγραφο.
Προς Θεού, δεν προσπαθώ να αποτρέψω τη χρήση διαφάνειας. Κάθε άλλο. Η διαφάνεια δεν είναι πρόβλημα όταν χρησιμοποιείται σωστά και με μέτρο. Όταν δεν εμπλακεί στη διαφάνεια χρώμα pantone και όταν κάτω από πολύπλοκες διαφάνειες δεν υπάρχει κείμενο, τότε δεν έχουμε κανένα απολύτως πρόβλημα. Υπάρχουν, άλλωστε, μηχανισμοί ισοπέδωσης διαφάνειας που θα επιτρέψουν στο έγγραφο να φτάσει στο rip και να περάσει κανονικά.
Αναλυτικές οδηγίες υπάρχουν για κάθε λογισμικό που χρησιμοποιεί κανείς ώστε να κλείσει σωστά τα αρχεία του σε pdf.
Τα 4 πιο συνηθισμένα προβλήματα μετά την ισοπέδωση μιας διαφάνειας είναι το σπάσιμο τμήματος του κειμένου σε γραμμικά περιγράμματα, ενώ ένα άλλο τμήμα έχει παραμείνει κανονικό, με αποτέλεσμα να έχουμε ελαφρώς πιο «παχιά» γράμματα. Το ίδιο μπορεί να συμβεί σε γραμμές που περνούν κάτω από διαφάνεια, με αποτέλεσμα τμήμα μιας γραμμής να είναι πιο παχύ από την υπόλοιπη. Επίσης έχουμε την πιθανότητα κείμενο να μετατραπεί σε bitmap και, τέλος, την υποχρεωτική μετατροπή χρωμάτων pantone σε CMYK όταν υποβληθούν κάτω από πολύπλοκες διαφάνειες. Και εδώ η σωστή εκπαίδευση -όπως άλλωστε και σε κάθε άλλη περίπτωση- και η επικοινωνία με το τμήμα prepress αποτελεί σωτηρία.

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό CMYK (τεύχος #15) το 2008. Ορισμένες πληροφορίες που περιέχονται στα άρθρα του περιοδικό και αναδημοσιεύονται εδώ, ενδέχεται να μην ισχύουν πλέον καθώς η τεχνολογία του DTP έχει εξελιχθεί στα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει.

---

---